Eerste week New Zealand....Wauw!
Door: Sander & Jorinde
Blijf op de hoogte en volg Sander en Jorinde
12 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Queenstown
De vlucht naar Christchurch was erg vermoeiend, die nacht op het vliegveld hadden wij niet kunnen slapen. Van het opstijgen hebben we dan ook niets meer meegekregen. Gelukkig werden we boven Nieuw-Zeeland weer wakker en konden we genieten van een schitterend uitzicht. Dit was ons eerste wauw-moment in Nieuw-Zeeland, sindsdien hebben we zo’n moment elke dag wel gehad. Onder ons lagen kleurrijke akkers, meren en bergen met en zonder eeuwige sneeuw. Ons avontuur in Nieuw-Zeeland kon beginnen.
In Christchurch zelf was het heel lekker weer. Met een lijnbus zijn we naar de stad gegaan. Bij de halte midden in het centrum stapten we uit om ons hostel op te zoeken. Twee ouderen hielpen ons daarbij en vertelden ons gelijk over de aardbeving die in december 2011 de stad heeft getroffen. Na het inchecken zijn we met behulp van een plattegrond naar de supermarkt gelopen. Het rondje door de stad was indrukwekkend. Heel grijs, veel hekwerk om gevaarlijke gebieden af te sluiten en overal puin. Veel lege ruimte die nu dienen als parkeerplaats. Het is onwerkelijk wat een aardbeving kan doen. De stad is langzaamaan weer aan het opbouwen, zo hebben ze een kleurrijk winkelcentrum gebouwd.
Maandag zijn we tussen de regendruppels door naar het bekende Cathedral Square in de stad gelopen. Het plein was afgesloten van de buitenwereld. Mensen van het leger stonden bij een ingang voornamelijk toeristen tegen te houden die dachten dat ze wel dichterbij de bekende kathedraal konden komen. De kathedraal is nog steeds prachtig en ze proberen deze, net als vele andere historische gebouwen, te herstellen. Op deze maandag, een werkdag, hoorde je overal om je heen puinruimers en werklieden die bezig zijn in en rondom de gebouwen. Ondanks dat is de stad nog steeds een grillige en koude spookstad. Na de aardbeving van 2011 nog steeds dagelijks aardbevingen, deze dag zelfs één van 3.9 op de Schaal van Richter.
Dinsdag zijn we de botanische tuinen ingelopen en hebben geïnformeerd naar de kosten voor de TranzAlpine door de Mt. Arthurs Pass. Vanwege de kosten besloten we om deze toch maar te doorkruisen met een bus. Vervolgens nog in een nabijgelegen museum geweest. In het museum was een Maori tentoonstelling, een film over een man die Paua-schelpen verzamelde voor zijn vrouw en een nagebootste straat, Christchurch in de jaren ’60.
De volgende dag begon al om 7 uur. We vertrokken met de shuttle bus richting de Mt. Arthurs Pass, echt een prachtige route. Hoge bergen, veel groen, met hier en daar ook eeuwige sneeuw op de toppen. Het leek wel een film waar we in rond reden. De trein volgde voortdurend de weg en we passeerde vele bruggen waar het vervoer maar van één kant tegelijk over kon. Vele wauw-momenten dus. Na vier uur kwamen we aan in Greymouth. Hier stond ook de Straybus, ons vervoer voor de komende maanden, te wachten. Greymouth is een oud dorpje dat bekend is om zijn koolmijnen, die trouwens nog steeds actief zijn. Op de dijk van het dorp stond een oud monument ter nagedachtenis aan vele overleden mijnmedewerkers. In de aangrenzende rivier heeft Sander nog een zeehond gespot. Vervolgens met de Straybus naar Franz Josef gereden. Onderweg weer prachtige bergen en rechts van ons ook hier en daar de zee. Na iedere bocht leek het landschap te veranderen. Halverwege zijn we nog gestopt bij een meer, welke is gevuld met gletsjer- en zeewater. In Franz Josef zijn we afgezet bij de YHA, waar Jorinde heerlijk in de sauna heeft gezeten.
Donderdag moesten we ons om 9 uur bij de receptie melden van Franz Josef Glacier Guides. Vandaag werden we met luxe vervoer, een heli, naar de nabijgelegen gletsjer gebracht. Na ons warm aangekleed te hebben kregen we een instructie hoe onze crampon, een soort spikes, onder onze schoenen te binden. Vervolgens een uitleg over hoe we een helikopter moesten instappen. Onze eerste helikoptervlucht was een feit. Een fantastisch uitzicht over de gletsjer en de rivier die het water afvoert richting zee. Vervolgens hebben we een drie uur durende hike gedaan op 600 meter hoogte boven op de gletsjer. We baande ons een weg over het gladde ijs. Langs mooie ijsgrotten, dwars door ijstunnels en over steile ijsschotsen. Een geweldige ervaring en vervolgens ook weer met de helikopter terug. Wauw! Na een snelle lunch konden we lekker opwarmen in de hotpools. Om de dag leuk af te sluiten hebben we ’s avonds samen met een groep Ieren nog een paar Tui biertjes gedaan in de kroeg en genoten van live muziek.
Van Franz Josef vertrokken we vrijdag naar Fox Glacier. Een kort ritje want om tien uur waren we al in Fox Glacier. Voordat we bij het hostel werden afgezet, zijn we met de groep nog meegegaan naar Lake Matheson. Met goed weer zou er een prachtige spiegeling van de gletsjer op het water te zien zijn. Helaas hadden we teveel bewolking en waaide het op het meer. Fox Glacier is een klein dorpje waar niet veel te beleven was. Een rustig dagje dus om ook de was een keer te doen. De was moesten we echter inleveren bij de receptie en werd voor de verandering een keer voor ons gedaan.
Zaterdag trokken we de wandelschoenen aan. Vanuit het dorpje liepen we gelijk een regenwoud binnen. Één van de plekken ter wereld waar een regenwoud en een gletsjer zo dicht bij elkaar liggen. Onderweg vogelgeluiden en bomen begroeid met mos, die heerlijke geurden. Hoe dichter we bij de gletsjer kwamen, hoe meer water we hoorden stromen. Een krachtig geluid. Het water was helemaal grijs door alle gesteente op de berg. Na een uur wandelen kwamen we aan op de parkeerplaats, waar een steile weg naar de mond van de gletsjer volgde. Het pad wordt elke ochtend gecheckt, want door het vele water dat soms naar beneden stroomt is het niet mogelijk om overal te lopen. Uit de machtige bergen om ons heen, zagen we dan ook overal waar we keken watervallen. Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht over de gletsjer. In vergelijking tot de gletsjer in Franz Josef, was deze veel zwarter door al het gesteente. We hebben daar een half uur gewoon zitten genieten van het uitzicht, waarbij we af en toe een paar stenen van de bergen af hoorden rollen.
Zondag werden we opgehaald door Stray. We vertrokken naar hetzelfde meer als een paar dagen eerder. Helaas ook deze keer geen weerspiegeling door de wolken. Toen we terug liepen uit het regenwoud trok de lucht binnen een paar minuten open. De zon scheen prachtig op de gletsjer. We vertrokken met de bus richting het zuiden. Hierbij reden we door de (Julius) Haas Pass. Ook hier weer vele wauw-momenten. Veel idyllische plaatjes en schapen, die zorgen voor de merino-wol export van dit land. Op de achtergrond de reusachtige bergen met sneeuw. We stopten onderweg nog bij een mooie waterval. Hierna reden we verder naar Lake Wanaka, een meer van 45 kilometer lang en 300 meter diep. Een eindeloos uitzicht. Aan het eind van de dag kwamen we aan in Wanaka. Hier hebben we samen met de Nederlandse Saskia gekookt. In de supermarkt in Christchurch hadden we een zakje nasikruiden gekocht, geïmporteerd uit Nederland. Heerlijk eitje erbij en genoten van het uitzicht vanuit het hostel. Na het eten Wanaka verkent en nog een biertje gedaan in het dorp.
Maandagmorgen bracht de Straybus ons naar Mt. Iron, waar we een mooi uitzicht zouden hebben over alle bergen om ons heen. Het was een stevige klim, maar in 45 minuten waren we boven. Vanaf daar konden we naast de bergen ook donkere wolken onze kant op zien schuiven. Snel maar weer naar beneden gelopen. Hier zijn we Puzzleworld binnen gegaan. Een soort museum met optische illusies en een doolhof waar je gerust een uur in kan verdwalen. We voelden ons weer even kinderen. Daarnaast lagen op alle tafels houtenpuzzels die je in elkaar moet zetten. Sander vermaakte zich daar prima en loste er na enig puzzelen een aantal op. In de avond zijn we met Saskia naar de lokale bioscoop gegaan. Deze is super leuk ingericht met auto’s en banken. Tot tranen toe hebben we de film Les Miserables gekeken. De avond weer afgesloten met een lekker biertje.
De eerste lange week in Nieuw-Zeeland was dus echt top. Hopelijk volgen er nog veel meer wauw-momenten!
In Christchurch zelf was het heel lekker weer. Met een lijnbus zijn we naar de stad gegaan. Bij de halte midden in het centrum stapten we uit om ons hostel op te zoeken. Twee ouderen hielpen ons daarbij en vertelden ons gelijk over de aardbeving die in december 2011 de stad heeft getroffen. Na het inchecken zijn we met behulp van een plattegrond naar de supermarkt gelopen. Het rondje door de stad was indrukwekkend. Heel grijs, veel hekwerk om gevaarlijke gebieden af te sluiten en overal puin. Veel lege ruimte die nu dienen als parkeerplaats. Het is onwerkelijk wat een aardbeving kan doen. De stad is langzaamaan weer aan het opbouwen, zo hebben ze een kleurrijk winkelcentrum gebouwd.
Maandag zijn we tussen de regendruppels door naar het bekende Cathedral Square in de stad gelopen. Het plein was afgesloten van de buitenwereld. Mensen van het leger stonden bij een ingang voornamelijk toeristen tegen te houden die dachten dat ze wel dichterbij de bekende kathedraal konden komen. De kathedraal is nog steeds prachtig en ze proberen deze, net als vele andere historische gebouwen, te herstellen. Op deze maandag, een werkdag, hoorde je overal om je heen puinruimers en werklieden die bezig zijn in en rondom de gebouwen. Ondanks dat is de stad nog steeds een grillige en koude spookstad. Na de aardbeving van 2011 nog steeds dagelijks aardbevingen, deze dag zelfs één van 3.9 op de Schaal van Richter.
Dinsdag zijn we de botanische tuinen ingelopen en hebben geïnformeerd naar de kosten voor de TranzAlpine door de Mt. Arthurs Pass. Vanwege de kosten besloten we om deze toch maar te doorkruisen met een bus. Vervolgens nog in een nabijgelegen museum geweest. In het museum was een Maori tentoonstelling, een film over een man die Paua-schelpen verzamelde voor zijn vrouw en een nagebootste straat, Christchurch in de jaren ’60.
De volgende dag begon al om 7 uur. We vertrokken met de shuttle bus richting de Mt. Arthurs Pass, echt een prachtige route. Hoge bergen, veel groen, met hier en daar ook eeuwige sneeuw op de toppen. Het leek wel een film waar we in rond reden. De trein volgde voortdurend de weg en we passeerde vele bruggen waar het vervoer maar van één kant tegelijk over kon. Vele wauw-momenten dus. Na vier uur kwamen we aan in Greymouth. Hier stond ook de Straybus, ons vervoer voor de komende maanden, te wachten. Greymouth is een oud dorpje dat bekend is om zijn koolmijnen, die trouwens nog steeds actief zijn. Op de dijk van het dorp stond een oud monument ter nagedachtenis aan vele overleden mijnmedewerkers. In de aangrenzende rivier heeft Sander nog een zeehond gespot. Vervolgens met de Straybus naar Franz Josef gereden. Onderweg weer prachtige bergen en rechts van ons ook hier en daar de zee. Na iedere bocht leek het landschap te veranderen. Halverwege zijn we nog gestopt bij een meer, welke is gevuld met gletsjer- en zeewater. In Franz Josef zijn we afgezet bij de YHA, waar Jorinde heerlijk in de sauna heeft gezeten.
Donderdag moesten we ons om 9 uur bij de receptie melden van Franz Josef Glacier Guides. Vandaag werden we met luxe vervoer, een heli, naar de nabijgelegen gletsjer gebracht. Na ons warm aangekleed te hebben kregen we een instructie hoe onze crampon, een soort spikes, onder onze schoenen te binden. Vervolgens een uitleg over hoe we een helikopter moesten instappen. Onze eerste helikoptervlucht was een feit. Een fantastisch uitzicht over de gletsjer en de rivier die het water afvoert richting zee. Vervolgens hebben we een drie uur durende hike gedaan op 600 meter hoogte boven op de gletsjer. We baande ons een weg over het gladde ijs. Langs mooie ijsgrotten, dwars door ijstunnels en over steile ijsschotsen. Een geweldige ervaring en vervolgens ook weer met de helikopter terug. Wauw! Na een snelle lunch konden we lekker opwarmen in de hotpools. Om de dag leuk af te sluiten hebben we ’s avonds samen met een groep Ieren nog een paar Tui biertjes gedaan in de kroeg en genoten van live muziek.
Van Franz Josef vertrokken we vrijdag naar Fox Glacier. Een kort ritje want om tien uur waren we al in Fox Glacier. Voordat we bij het hostel werden afgezet, zijn we met de groep nog meegegaan naar Lake Matheson. Met goed weer zou er een prachtige spiegeling van de gletsjer op het water te zien zijn. Helaas hadden we teveel bewolking en waaide het op het meer. Fox Glacier is een klein dorpje waar niet veel te beleven was. Een rustig dagje dus om ook de was een keer te doen. De was moesten we echter inleveren bij de receptie en werd voor de verandering een keer voor ons gedaan.
Zaterdag trokken we de wandelschoenen aan. Vanuit het dorpje liepen we gelijk een regenwoud binnen. Één van de plekken ter wereld waar een regenwoud en een gletsjer zo dicht bij elkaar liggen. Onderweg vogelgeluiden en bomen begroeid met mos, die heerlijke geurden. Hoe dichter we bij de gletsjer kwamen, hoe meer water we hoorden stromen. Een krachtig geluid. Het water was helemaal grijs door alle gesteente op de berg. Na een uur wandelen kwamen we aan op de parkeerplaats, waar een steile weg naar de mond van de gletsjer volgde. Het pad wordt elke ochtend gecheckt, want door het vele water dat soms naar beneden stroomt is het niet mogelijk om overal te lopen. Uit de machtige bergen om ons heen, zagen we dan ook overal waar we keken watervallen. Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht over de gletsjer. In vergelijking tot de gletsjer in Franz Josef, was deze veel zwarter door al het gesteente. We hebben daar een half uur gewoon zitten genieten van het uitzicht, waarbij we af en toe een paar stenen van de bergen af hoorden rollen.
Zondag werden we opgehaald door Stray. We vertrokken naar hetzelfde meer als een paar dagen eerder. Helaas ook deze keer geen weerspiegeling door de wolken. Toen we terug liepen uit het regenwoud trok de lucht binnen een paar minuten open. De zon scheen prachtig op de gletsjer. We vertrokken met de bus richting het zuiden. Hierbij reden we door de (Julius) Haas Pass. Ook hier weer vele wauw-momenten. Veel idyllische plaatjes en schapen, die zorgen voor de merino-wol export van dit land. Op de achtergrond de reusachtige bergen met sneeuw. We stopten onderweg nog bij een mooie waterval. Hierna reden we verder naar Lake Wanaka, een meer van 45 kilometer lang en 300 meter diep. Een eindeloos uitzicht. Aan het eind van de dag kwamen we aan in Wanaka. Hier hebben we samen met de Nederlandse Saskia gekookt. In de supermarkt in Christchurch hadden we een zakje nasikruiden gekocht, geïmporteerd uit Nederland. Heerlijk eitje erbij en genoten van het uitzicht vanuit het hostel. Na het eten Wanaka verkent en nog een biertje gedaan in het dorp.
Maandagmorgen bracht de Straybus ons naar Mt. Iron, waar we een mooi uitzicht zouden hebben over alle bergen om ons heen. Het was een stevige klim, maar in 45 minuten waren we boven. Vanaf daar konden we naast de bergen ook donkere wolken onze kant op zien schuiven. Snel maar weer naar beneden gelopen. Hier zijn we Puzzleworld binnen gegaan. Een soort museum met optische illusies en een doolhof waar je gerust een uur in kan verdwalen. We voelden ons weer even kinderen. Daarnaast lagen op alle tafels houtenpuzzels die je in elkaar moet zetten. Sander vermaakte zich daar prima en loste er na enig puzzelen een aantal op. In de avond zijn we met Saskia naar de lokale bioscoop gegaan. Deze is super leuk ingericht met auto’s en banken. Tot tranen toe hebben we de film Les Miserables gekeken. De avond weer afgesloten met een lekker biertje.
De eerste lange week in Nieuw-Zeeland was dus echt top. Hopelijk volgen er nog veel meer wauw-momenten!
-
12 Februari 2013 - 10:58
Lars:
hey sander en jorinde
wat een super gaaf verhaal weer. dit heb ik gelezen met kippenvel op me armen van jaloezie laat de foto's maar weer snel komen want ben echt benieuwd
groetjes je liefste broertje -
12 Februari 2013 - 16:58
Cobie Nieuwenhuizen:
Hallo Jorinde en Sander
Als je jullie verhaal leest is het inderdaad WAUW.
Wat hebben jullie in een week alweer veel beleefd. Zelfs in een helicopter. Geweldig.
Geven jullie een boek uit als je terugbent ?? Zoveel verhalen en zoveel foto's.
Opa en Mieke heb ik verleden week gezien met een verjaardag (tante Zus) en die vertelden dat zij toen ook zo genoten hebben van Nieuw Zeeland.
Je gaat ook nog naar AAD / vriend van Opa hoorde ik. Groet hem van mij want het is een broer van een
vriending van mij./ Lenie Heemskerk / veel gelachen vroeger want Opa is zo wel aan Oma Jopie gekomen door foto´s van mij te pikken. Dat verhaal moet je nog maar eens vragen aan je Opa.
Ik wens julklie weer heel veel plezier en zie uit naar de volgende mail.
Lieve groeten van Tante Cobie -
12 Februari 2013 - 21:06
Margo Kivits:
Goh, wat een reis en wat genieten jullie.
Maak er iets moois van in Nieuw Zeeland.
Groetjes Margo en Jaap -
16 Februari 2013 - 21:48
Lotte Van Der Wildt:
Wederom super veel plezier! Wat klinkt het weer fantastisch! X -
17 Februari 2013 - 17:36
Anthony En Loes:
Hallo Sander en Jorinde,
Wat gaaf om jullie verslag te lezen. Het is alsof we weer terug zijn.
Als geen ander weten we hoe moeilijk het is om te beschrijven wat je ziet en beleeft.
Groetjes, Anthony en Loes. -
17 Februari 2013 - 17:44
Maud:
Hai Sander en Jorinde,
Wat gaaf dat jullie helikoptervlucht hebben gedaan, jullie hebben vast veel gezien.
Heel veel plezier in Nieuw-Zeeland en dat jullie nog vele wauw-momenten mogen beleven.
Liefs, x Maud. -
19 Februari 2013 - 20:34
Maja En Aad:
hallo Jorinde en Sander,
Zojuist jullie verslag gelezen.Wat maken jullie in een week al weer veel mee. Jullie genieten enorm zo te lezen.
Jullie zullen nog veel meer gaan bekijken en ook daar veel wauw momenten hebben. Hopelijk horen we hier ook weer van. groetjes Aad en Maja. -
20 Februari 2013 - 15:39
Door En Nic:
Hallo wereldburgers,
Elke keer als we jullie avonturen lezen denken we dat hiet niet mooier kan worden.
Wel dus.
Wat een fantastische ervaringen doen jullie op.
Blijf genieten en hou ons vooral op de hoogte.
Dikke kus van Door, Nic en de kids. -
21 Februari 2013 - 04:15
Daniel:
Hallo!
Erg leuk verslag! Leuk om te lezen en zo te zien hebben jullie het perfect naar jullie zin daar!
Ben erg benieuwd naar de verhalen!
Tot snel weer!
Groetjes,
Daniel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
