Het kleurrijke en vriendelijke Maleisië!
Door: Sander & Jorinde
Blijf op de hoogte en volg Sander en Jorinde
04 Mei 2013 | Maleisië, Cameron Highlands
Op zaterdag 27 april waren wij heerlijk uitgerust. Genoeg energie getankt dus om de lange reis van Koh Samui naar Bangkok te maken. De bus zou rond 5 uur ’s nachts aankomen op het bekende Khao San Road echter we hadden gelukkig wat vertraging waardoor we om 8:00 uur aan kwamen. Nadat we een goedkoop hostel gevonden hadden hebben we ons vooral niet te druk gemaakt. Het was erg heet en daarom lekker de dag doorgebracht op terrasjes. Om 17:00 uur afgesproken met Ilse, die we eerder ontmoet hadden in Nieuw Zeeland. Haar ouders trakteerde ons op een drankje en een heerlijk laatste avondmaal in Thailand. We hebben lekker bijgekletst met Ilse over haar en onze avonturen in Nieuw Zeeland en vooral veel tips gegeven aan de familie voor de weken die zij in Thailand doorbrengen. Het was erg gezellig en rond 22:00 uur waren zij zo moe dat we afscheid hebben genomen en naar ons hostel wilden gaan. Onderweg kwamen we echter een oud Volkswagenbusje tegen. Het busje was helemaal omgebouwd tot bar en achter de auto was een klein terras waar iedereen voetbal zat te kijken. Wij schoven aan tussen de Engelse voetbalsupporters en genoten van Arsenal – Manchester United. Met een goal van de veelbesproken Robin van Persie. Na dit alles tijd om te gaan slapen.
De volgende dag weer ontzettend heet en 12:00 uur uitchecken, dus al vroeg met een minivan naar Don Mueng Airport gereden. Geen heel groot vliegveld en helaas ook geen internet tijdens de 12 uur die we daar doorbrachten. Na een tijdje al snel aan de praat geraakt met een oudere dame uit Kuala Lumpur, dus die kon ons gelijk mooi vertellen over wat ons te wachten stond. Daarnaast nog één en ander uitgezocht en wat proberen te slapen. Om 7:10 uur vertrok ons vliegtuig richting Kuala Lumpur, Maleisië, we keken hier erg naar uit zeker na het leuke gesprek met de Maleisische dame op het vliegveld. Eenmaal aangekomen maakten we gelijk kennis met de nieuwe valuta, even wennen weer. Ook dit land is heel goedkoop; een uurtje in de bus naar de stad koste ons 2 euro per persoon. We kwamen aan de rand van Chinatown aan en vlakbij een metrostation. Veel verkeer dus, maar lang niet zo druk als Bangkok, we voelden ons gelijk op ons gemak. We checkten in bij het hostel Backhome, het is de moeite om hun website te bekijken. Daar zien jullie dat het echt een heel relaxt hostel is; schoon, modern en we ontmoeten gelijk al een aantal mensen waar we de volgende dagen mee optrokken. Die avond, net aangekomen gingen we gelijk met zijn elven uit eten. Een Indiër nam ons allemaal op sleeptouw naar een typisch Maleisisch restaurantje. Heerlijk naan brood met curry gegeten.
Op 1 mei stapten we met vier kamergenoten in de bus richting Batu Caves. In deze grot staat een Hindoe tempel welke door vele gelovigen elke dag wordt bezocht. De tempel is te bereiken via 272 treden. We keken onze ogen uit op de trap die wordt bewaakt door een 43 meter hoog, gouden standbeeld. Vele apen kwamen nieuwsgierig dichterbij om te kijken of we eten bij ons hadden. Vrouwen in prachtig kleurrijke kleding liepen er, met naast hen of op de arm hun kinderen. Sommige kinderen hadden een kaal hoofd met verf erop. Sander hoorde dat de ouders voor geluk voor hun kinderen kwamen vragen. Eenmaal boven in de grot konden we zien dat er vele kleurrijke beelden en een aantal tempels stonden. Mensen bidden en kregen daarna een witte of rode stip op hun voorhoofd. Mooi om zulke gebruiken te zien. Na een heerlijke lunch terug in de bus naar de stad. We stapten iets eerder uit met twee Amerikanen die op dit moment in Tokyo wonen. We liepen over de lokale markt, waar we lekkere fruitdrankjes en een soort pannenkoekjes kochten. Daarnaast zagen we ook kippen die geslacht werden, vissen nog levend en koeienkoppen. Tja, laten we maar zeggen dat het vers werd verkocht. In de avond hebben de Amerikanen ons meegenomen naar een Japans restaurantje, lekker gegeten en volop gelachen over bijvoorbeeld de manier van noodles eten met stokjes. Hierna zijn we naar de Petronas Towers gelopen. Bri, de Amerikaans, heeft architectuur gestudeerd en deze torens zijn een architectonisch hoogstandje. Heel leuk, want Bri kon er een hoop over vertellen. Terwijl we hier stonden te praten werden we tot twee keer toe aangesproken door Aziaten die graag met ons op de foto wilde, vanwege ons westerse uiterlijk. Een paar jongens ging zelfs aan Sander zijn armharen zitten, die jongen uit Indonesië wilde dezelfde haren.
Donderdagmiddag zijn we met de Deense Heidi daar de Nationale Moskee gelopen. In eerste instantie was deze dicht voor toeristen, of niet-moslims, waarna we besloten een rondje te lopen door de botanische tuin. Ook hier slingerden een aantal apen door de bomen. We kwamen een oudere vrouw (71 jaar) tegen uit België, welke een weekje hier aan het reizen was. Na op straat een praatje te hebben gehouden vroegen we haar ook mee voor de lunch. Erg gezellig, want ze had haar mondje bij zich. Ze vertelde honderduit over haar kleinkinderen in Singapore. Na de lunch mochten we dan toch de moskee in. Allemaal, ook Sander, moest een JURK aan in prachtig lila. De moskee biedt ruimte aan veel mensen, maar het was eigenlijk niet heel bijzonder, gewoon een grote zaal vol kleedjes en hier en daar uiteraard overal Moslim symbolen.
Gisteren wilden twee kamergenootjes shoppen. We kwamen bij een enorm winkelcentra met tien verdiepingen en meer dan honderd winkels uit. Wat opviel was dat ze hier niet van sobere kleuren houden. Het was een kleurrijke boel met kleding voor zowel Moslims als niet-moslims. Ook wij zijn geslaagd en vervolgden onze weg terug naar het hostel. Onderweg liepen we langs een stadion waar we allemaal kinderen hoorden gillen. Nieuwsgierig als we zijn, zijn we naar binnen gegaan. Daar werd een spannende basketbalwedstrijd gespeeld. De teams lieten elkaar niet veel ruimte over om op grote voorsprong te komen. Daarnaast werden ze dus flink aangemoedigd door middelbare scholieren die de spanning met hun oh’s, ah’s en gegil nog eens lieten toenemen. In de laatste 35 seconden stond het nog gelijk: 60 – 60. Uiteindelijk won team wit nipt met 60 – 62, maar dit kon nog tot de laatste seconden gelijk worden.
Vandaag zijn we vertrokken uit Kuala Lumpur en zijn we met de Duitse Leon naar Cameron Highlands gereisd. Hier komt de temperatuur niet boven de 20 graden, dus even wennen, zo hoog in de bergen. Meer over de theevelden die we hier willen zien in de volgende blog.
PS: We hebben ‘The Nomadic Family’ ontmoet, deze Israëlische familie met drie kinderen is al drie jaar aan het reizen. Zie hun weblog, erg inspirerend, zij verdienen de kost door over hun avonturen online te vertellen. Net als wij dus, maar zij verblijven en doen alles voor niks, doordat ze reclame maken voor deze bedrijven op hun 10 verschillende websites.
De volgende dag weer ontzettend heet en 12:00 uur uitchecken, dus al vroeg met een minivan naar Don Mueng Airport gereden. Geen heel groot vliegveld en helaas ook geen internet tijdens de 12 uur die we daar doorbrachten. Na een tijdje al snel aan de praat geraakt met een oudere dame uit Kuala Lumpur, dus die kon ons gelijk mooi vertellen over wat ons te wachten stond. Daarnaast nog één en ander uitgezocht en wat proberen te slapen. Om 7:10 uur vertrok ons vliegtuig richting Kuala Lumpur, Maleisië, we keken hier erg naar uit zeker na het leuke gesprek met de Maleisische dame op het vliegveld. Eenmaal aangekomen maakten we gelijk kennis met de nieuwe valuta, even wennen weer. Ook dit land is heel goedkoop; een uurtje in de bus naar de stad koste ons 2 euro per persoon. We kwamen aan de rand van Chinatown aan en vlakbij een metrostation. Veel verkeer dus, maar lang niet zo druk als Bangkok, we voelden ons gelijk op ons gemak. We checkten in bij het hostel Backhome, het is de moeite om hun website te bekijken. Daar zien jullie dat het echt een heel relaxt hostel is; schoon, modern en we ontmoeten gelijk al een aantal mensen waar we de volgende dagen mee optrokken. Die avond, net aangekomen gingen we gelijk met zijn elven uit eten. Een Indiër nam ons allemaal op sleeptouw naar een typisch Maleisisch restaurantje. Heerlijk naan brood met curry gegeten.
Op 1 mei stapten we met vier kamergenoten in de bus richting Batu Caves. In deze grot staat een Hindoe tempel welke door vele gelovigen elke dag wordt bezocht. De tempel is te bereiken via 272 treden. We keken onze ogen uit op de trap die wordt bewaakt door een 43 meter hoog, gouden standbeeld. Vele apen kwamen nieuwsgierig dichterbij om te kijken of we eten bij ons hadden. Vrouwen in prachtig kleurrijke kleding liepen er, met naast hen of op de arm hun kinderen. Sommige kinderen hadden een kaal hoofd met verf erop. Sander hoorde dat de ouders voor geluk voor hun kinderen kwamen vragen. Eenmaal boven in de grot konden we zien dat er vele kleurrijke beelden en een aantal tempels stonden. Mensen bidden en kregen daarna een witte of rode stip op hun voorhoofd. Mooi om zulke gebruiken te zien. Na een heerlijke lunch terug in de bus naar de stad. We stapten iets eerder uit met twee Amerikanen die op dit moment in Tokyo wonen. We liepen over de lokale markt, waar we lekkere fruitdrankjes en een soort pannenkoekjes kochten. Daarnaast zagen we ook kippen die geslacht werden, vissen nog levend en koeienkoppen. Tja, laten we maar zeggen dat het vers werd verkocht. In de avond hebben de Amerikanen ons meegenomen naar een Japans restaurantje, lekker gegeten en volop gelachen over bijvoorbeeld de manier van noodles eten met stokjes. Hierna zijn we naar de Petronas Towers gelopen. Bri, de Amerikaans, heeft architectuur gestudeerd en deze torens zijn een architectonisch hoogstandje. Heel leuk, want Bri kon er een hoop over vertellen. Terwijl we hier stonden te praten werden we tot twee keer toe aangesproken door Aziaten die graag met ons op de foto wilde, vanwege ons westerse uiterlijk. Een paar jongens ging zelfs aan Sander zijn armharen zitten, die jongen uit Indonesië wilde dezelfde haren.
Donderdagmiddag zijn we met de Deense Heidi daar de Nationale Moskee gelopen. In eerste instantie was deze dicht voor toeristen, of niet-moslims, waarna we besloten een rondje te lopen door de botanische tuin. Ook hier slingerden een aantal apen door de bomen. We kwamen een oudere vrouw (71 jaar) tegen uit België, welke een weekje hier aan het reizen was. Na op straat een praatje te hebben gehouden vroegen we haar ook mee voor de lunch. Erg gezellig, want ze had haar mondje bij zich. Ze vertelde honderduit over haar kleinkinderen in Singapore. Na de lunch mochten we dan toch de moskee in. Allemaal, ook Sander, moest een JURK aan in prachtig lila. De moskee biedt ruimte aan veel mensen, maar het was eigenlijk niet heel bijzonder, gewoon een grote zaal vol kleedjes en hier en daar uiteraard overal Moslim symbolen.
Gisteren wilden twee kamergenootjes shoppen. We kwamen bij een enorm winkelcentra met tien verdiepingen en meer dan honderd winkels uit. Wat opviel was dat ze hier niet van sobere kleuren houden. Het was een kleurrijke boel met kleding voor zowel Moslims als niet-moslims. Ook wij zijn geslaagd en vervolgden onze weg terug naar het hostel. Onderweg liepen we langs een stadion waar we allemaal kinderen hoorden gillen. Nieuwsgierig als we zijn, zijn we naar binnen gegaan. Daar werd een spannende basketbalwedstrijd gespeeld. De teams lieten elkaar niet veel ruimte over om op grote voorsprong te komen. Daarnaast werden ze dus flink aangemoedigd door middelbare scholieren die de spanning met hun oh’s, ah’s en gegil nog eens lieten toenemen. In de laatste 35 seconden stond het nog gelijk: 60 – 60. Uiteindelijk won team wit nipt met 60 – 62, maar dit kon nog tot de laatste seconden gelijk worden.
Vandaag zijn we vertrokken uit Kuala Lumpur en zijn we met de Duitse Leon naar Cameron Highlands gereisd. Hier komt de temperatuur niet boven de 20 graden, dus even wennen, zo hoog in de bergen. Meer over de theevelden die we hier willen zien in de volgende blog.
PS: We hebben ‘The Nomadic Family’ ontmoet, deze Israëlische familie met drie kinderen is al drie jaar aan het reizen. Zie hun weblog, erg inspirerend, zij verdienen de kost door over hun avonturen online te vertellen. Net als wij dus, maar zij verblijven en doen alles voor niks, doordat ze reclame maken voor deze bedrijven op hun 10 verschillende websites.
-
04 Mei 2013 - 19:25
Dorith Opdam:
Hoi jongens hier een berichtje van mij.Allereerst ;Sander lila staat je geweldig.Leuk om jullie verhaal weer te lezen.Het lijkt wel of alle jonkies op reis zijn.Jullie komen zoveel jonge mensen tegen die aan het rondreizen zijn.Geen wonder dat het slecht gaat met onze economie,niemand werkt! ( geintje he) Geniet maar.Nico is voor 3 weken naar N. Spanje vertrokken om naar Santiago de Compostela te lopen.Het gaat gelukkig voorspoedig. Bij thuiskomst kunnen jullie foto's uitwisselen.Al op de hoogte dat we een nieuwe koning hebben? Bij deze dan. Weer helemaal bijgepraat.groetjes van Dorith en de kids vanuit Lisse -
04 Mei 2013 - 21:31
Ineke:
Hallo kinders
Nieuw land, nieuwe indrukken. Had al veel over Maleisië gehoord tijdens het Skypen deze week. Veel nieuwe dingen zien en genieten!
Geniet ook van de prijzen. Jullie een uur in de bus voor 2 euro, ik gisteren 5 min in de tram voor 3 euro. Zoek het verschil!
We hebben jullie wel gemist hoor met mijn verjaardag , volgend jaar beter!
Liefs van ons.
-
04 Mei 2013 - 22:18
Cobie Nieuwenhuizen:
Hallo Sander en Jorinde
Uit de berichten hebben jullie weer veel gezien en genoten en nu Maleisie. Een kennisje van mij uit Krimpen is daar momenteel ook. Eerst in Thailand geweest en nu voor een paar weken naar Maleisie.
Ik vind het wel geweldig leuk dat jullie zoveel andere mensen ontmoeten en ook weer tegenkomen die je in Nieuw Zeeland heb gezien.
De verjaardag van Claire was vreemd zonder jullie (schreef ze al in haar uitnodiging). Ze mist jullie wel hoor.Maar ze gaat ook op vakantie in haar eentje, goed hoor.
Leuk dat jullie de foto's stuurden die in Lisse gemaakt waren. Ik vind het toch wel erg leuk dat ik een beetje kan werken met de computer. Anders had ik niet zoveel verslagen van jullie kunnen lezen.
Hier verder alles goed, het weer begint ook een beetje zomers te worden.
De uitnodiging van de verjaardagen van je ouders ook al ontvangen, dus die zie ik 8 juni weer.
Ik ga 24 mei voor een weekje naar Terschelling met Tiny. Ook fijn hoor !
Ga door met genieten !
Lieve groeten van Tante Cobie. -
05 Mei 2013 - 03:58
Graeme & Thea:
Hallo Sander & Jorinde
Ja, jullie reizen maar lekker door he? Wij zijn net een al week thuis en vandaag weer terug naar een kluif (nieuw woord van Hans G) correctie werk :(. Hele fijne vakantie gehad - zoveel familie gezien. Beetje vreemd om ineens zo aan de andere kant van de wereld te zijn. Ik ben benieuwd hoe jullie het vinden in Malaysia. Blijf maar genieten hoor!
Groetjes, Graeme & Thea -
06 Mei 2013 - 12:05
Hetty Mens:
Lieve Sander en Jorinde,
Weer eens jullie reisverslagen gelezen. Wat zijn jullie bevoorrecht om dit allemaal te mogen meemaken. Ik ben jaloers hoor!!! Al het mooie van deze wereld te zien en zoveel mensen onderweg te ontmoeten! Geweldig. Hier alles goed. Ook wij gaan over een ruim een week met je ouders ons avontuur aan. Zien er erg naar uit.
Lieve groet uit Rijnsburg.
Tante Hetty
-
10 Mei 2013 - 21:58
Margo Kivits:
Hoi Sander en Jorinde,
Heb weer de reisverhalen gelezen. Fijn dat jullie zo genieten en zoveel leuke mensen ontmoeten.
Hier gaat alles goed hoor.
groetjes van ome Jaap en Tante Margo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
