Melbourne: stad van sport en street art

Op donderdagavond 10 januari kwamen we dus aan in Melbourne. Wel even iets anders dan drie dagen over de Great Ocean Road. Voor ons doemde een prachtige skyline op met vele oude gebouwen, maar ook hele moderne architectuur. Wij hadden van te voren al voor een week geboekt bij een hostel, aangezien de Australian Open ook op het punt van beginnen stond. Na het inchecken in het restaurant van het hostel een heerlijk pizza gegeten en lekker lui gedaan. Tot Safari Pete voor onze neus stond, hij kwam vragen of we in de bar beneden kwamen kijken bij een blinddate show. Erg gezellig wel, want zo konden we weer wat nieuwe mensen ontmoeten, maar de vermoeidheid won uiteindelijk toch.

De volgende dag hebben wij bij het hostel een plattegrond gepakt en zijn wij lekker de stad wezen verkennen. Echter niet voordat wij onze vorige weblog hadden geschreven en wij bij Peterpan ook gelijk Jorinde haar favoriete programma ‘Wie is de mol?’ hadden teruggekeken. Vanuit de stad zijn we vervolgens helemaal richting de haven gelopen waar ook het Etihad Stadion, een cricket stadion, staat. Rond de haven en het stadion was het erg rustig waarschijnlijk een echte vrijdagmiddag zoals we die ook in Nederland kennen. Lekker vroeg weekend! We hebben samen flink gezocht en toch een ingang gevonden waar we het ronde stadion binnen konden gaan. Zo konden we goed zien dat deze sport echt heel groot is in Australië. In dit stadion pasten zeker zoveel mensen als in het Ajax of Feyenoord stadion. ’s Avonds kwam Sander, per toeval Emma tegen, die wij dus al twee keer eerder hadden ontmoet in Australië. Emma zou een aantal dagen in hetzelfde hostel verblijven en we spraken af voor de volgende dag.

Op zaterdag zijn we met Emma naar Federation Square gelopen, het museumplein van Melbourne. Hier ontmoeten we ook Becky, Josh en Kathleen en een vriendin. Met een gezellige koppel afgesproken dus om naar de gratis kwalificatie wedstrijden te gaan van de Australian Open. Toen we aankwamen was het snel duidelijk dat het KIDSday was. Voor de Rod Laver Arena stonden wel 200 buggy’s in de stalling die niet het stadion in konden. Een mooie gelegenheid om ook geheel gratis dit stadion binnen te gaan. Echt een kippenvelmoment, mooi stadion met een goede sfeer bomvol mensen. Binnen werd het publiek vermaakt met optredens en uiteraard een potje tennis. De grote tennishelden Roger Federer, Victoria Azarenka en Andy Murray (Team Spongebob) speelde tegen de zusjes Williams en Novak Djokovic (Team Dora). Daarna nog de kwalificaties gezien, helaas waren de Nederlanders al een dag eerder geweest. ’s Avonds zijn we met Emma, Becky en Josh de stad ingegaan vele straatartiesten, goochelaars en muzikanten vermaakten ons prima.

Op zondag zijn we over de Queen Victoria Market gewandeld. Een markt die voor een deel een beetje lijkt op de zwarte markt in Beverwijk. En voor een ander deel vooral bestaat uit slagers, bakkers en groentemannen. De enorme concurrentie is gunstig voor de consument, dus we hebben lekkere broodjes gegeten en fruit gekocht. ’s Middags hadden we plannen om richting St Kilda te gaan, echter daar kwam het niet van omdat het zowaar regende. Rond de pier daar zouden we pinguïns kunnen zien zwemmen en met de zonsondergang komen ze aan land. Echter dit hebben we voor een andere keer bewaard. In plaats daarvan nog even door de stad gewandeld. Zondagavond hebben we gekeken wanneer de Nederlanders hun eerste tenniswedstrijd zouden spelen. De Nederlandse vrouwen speelden hun enkelspel op maandag en de heren op dinsdag. We kozen ervoor om maandag op Federation Square de kaartjes te kopen en te kijken op het grote scherm en dinsdag dan zelf voor de mannen te gaan. Helaas de vrouwen verloren allebei en Robin Haase lootte tegen Andy Murray in de Rod Laver Arena, waar je dus weer extra voor moest betalen. We konden ons kaartje helaas niet upgraden aangezien we een drie dagen pas gekocht hadden. Dus uiteindelijk konden we maar één Nederlandse partij live zien.

Op maandag na het kopen van de kaartjes en het kijken van het tennis op het grote scherm nog even een rondje gelopen. Op aanraden van Kathleen richting het Sofitel, een groot hotel met wel vijftig verdiepingen. Voor de deur plots plassen natuurlijk en laten de toiletten nu net op de vijfendertigste verdieping zitten. Een prachtig uitzicht over de stad, omdat de toiletruimte volledig van glas was. Je zat dan ook voor het raam en als er een ander hoog gebouw geweest was had iedereen je kunnen zien zitten.

Dinsdag onze eerste dag Australian Ope. We hadden hier best wel lang naar uitgekeken, dus wij allebei in het oranje daar naar toe. Dat het tennis niet echt leeft in Nederland was goed te zien. Bijna geen oranje op de tribune van het 22ste court te zien. Echter we raakte toch al snel aan de praat met andere fanatieke grandslam bezoekers. Helaas verloor Igor Sijsling de wedstrijd. Zijn coach wist Sander te vertellen dat hij niet echt fit aan deze wedstrijd begonnen was. Beide Nederlandse mannen verloren en daar liepen we dan in ons oranje. Vele andere uitgedoste nationaliteiten dus erg opvallen deden we gelukkig toch niet. Daarna nog vele mooie potjes tennis gezien, uiteraard met een paar grote namen. Zo zagen we Kvitova winnen van de arrogante Italiaanse Schiavone. En ook Gael Monfils won en bleek een echte publiekslieveling. Na een lange warme dag kwamen we dan ook moe, maar voldaan aan in ons hostel.

Op woensdag weer op naar Fed. Square. Gekeken naar het tennis onder het genot van een heerlijke gratis massage. Het werd er echter in het zonnetje al snel heel erg heet dus vandaar dat we besloten om de schaduw van de stad op te zoeken. In het visitor centre een plattegrond gevonden waar aangegeven stond waar alle Street Art zich bevond. Dus wij hebben door alle smalle straatjes van Melbourne gelopen. Daar zagen we de prachtigste graffiti art. In één steeg waren ze op dat moment zelfs bezig met het vervaardigen van nieuwe muurschilderingen. Soms stonk het er verschrikkelijk, maar het was het meer dan waard.

Donderdag was de tweede dag dat we naar de tennis gingen. Het kwik zou die dag stijgen naar 39 graden, een goede voorbereiding met eten en drinken was dus verplicht. We hebben deze dag bijna helemaal doorgebracht in de Margret Court Arena, waar veel grote namen kwamen. Tussendoor zijn we nog even langs alle sponsorstands gelopen. Zo hebben we bij ANZ een foto laten maken, bij Dove gratis deo en zeep opgehaald en bij MediBank ons BMI laten meten. Deze is trouwens nog steeds goed, dus geen zorgen.

Vrijdag zouden we met Kathleen een gratis stadswandeling doen. Helaas had Kathleen zich verslapen, maar wij zijn met een gids op pad gegaan. We hadden al aardig wat van de stad gezien, maar liepen nu toch langs andere gebouwen. En met een achterliggend verhaal erbij, maakt het een wandeling toch leuker. Zo zijn we langs de gevangenis gelopen en hebben we het parlement gezien. Daarnaast liet hij ons nog meer streetart zien, welke we een paar dagen eerder over het hoofd hadden gezien. In Chinatown hadden ze bijvoorbeeld een draak van plastic gemaakt. De tour sloten we af met een mooi uitzicht over de skyline van Melbourne, met alle oude en nieuwe gebouwen.

Afgelopen zaterdag maakten we voor het laatst gebruik van onze driedaagse groundpas voor de Australian Open. Haase en Sijsling zaten nog in het toernooi, dit keer met dubbelspel. Zonder oranjeshirt, maar met veel andere Nederlanders keken we naar een leuk en spannend potje. Gelukkig wonnen ze en zijn nu (22 januari) al door naar de laatste acht. Op de Australian Open was het te merken dat het weekend was, het was enorm druk. Voor de betere wedstrijden stonden lange rijen voor de ingang. Na wat zoeken een goed plekje kunnen bemachtigen en weer genieten van toptennis, waarbij je de bal soms niet kan volgen omdat die met 220 kilometer per uur over het net wordt geslagen. Heerlijk. We vermaken ons dus wel in Melbourne en blijven dan ook tot het einde van de maand.