De oostkust, Hobbiton en Skydiven in Taupo!

Zaterdag zijn we met de Straybus richting het oosten van het noordereiland vertrokken, The Eastbro zoals ze deze dagen zo mooi noemen. Weer een nieuwe groep en chauffeur, genaamd Tim. Het was een lange dag. ’s Ochtends vroeg op richting Rotorua, om daarna door richting Gisborne te rijden. Richting Gisborne reden we door een geweldige mooie gorge. Prachtige bossen op de bergen en een rivier aan de andere kant. Gisborne was de laatste grote plaats die wij zouden aandoen voor de komende dagen, dus we deden flink inkopen bij de (Back)Pack & Save supermarkt. Eenmaal aangekomen hebben we met de gehele groep heerlijk gegeten, zodat we gelijk kennis konden maken met iedereen.

De volgende dag moesten we heel vroeg uit de veren. In Gisborne is namelijk de eerste zonsopgang ter wereld te zien. Wel speciaal dus. Ons hostel was gelukkig aan het strand dus na de zonsopkomst kon je nog even lekker terug je bed in. Door de bewolking kleurde de lucht prachtig rood. ‘s Middags reden we door langs de oostkust. We passeerden vele dorpjes die er verlaten uitzien. Het is stil op straat, huizen zijn soms achtergelaten en zien eruit alsof er de nacht ervoor nog is ingebroken. Toch schijnen de Maori met hun grote gezinnen deze gebieden nog steeds te bewonen. We kwamen uiteindelijk aan in Tokomaru Bay, ook zo’n dorpje. Boven op de heuvel was ons hostel, waarbij we een prachtig uitzicht over de zee hadden. Met z’n allen gelijk begonnen aan de voorbereiding voor de lasagne en pompoensoep voor het avondeten, want we konden beter nu voorbereiden aangezien de middagactiviteit lang zou duren. Rond drie uur werden we opgehaald door een Maori-stel. Bij hen thuis vond de middagactiviteit plaats: ‘bone carving’. Dit is het maken van een eigen sieraad van een koeienbot. In vele shops in Nieuw Zeeland zie je van deze bones met speciale Maori betekenissen. Wij hadden dan ook al vele voorbeelden gezien en gingen direct aan de slag. Of je nu koos uit de voorbeelden of voor een eigen ontwerp, iedereen startte met zijn ontwerp op een A4-papier te tekenen. Als je tevreden was kon dat op overtrekpapier worden getekend, waarna je het moest overtrekken op een koeienbot. Sander had al snel zijn ontwerp klaar en kon naar boven naar het schuurtje. Eerst het bot uitzagen en vijlen, waarna Kevin (Maori) het ontwerp nog wat preciezer veilde. Hierna kon je zelf het bot naar eigen inzicht ronder en gladder veilen. Het eindresultaat van Jorinde blijft geheim en komt naar Nederland als cadeau, maar Sander heeft een Omega teken gemaakt met een wiel erin. Het was echt een super leuke namiddag, waarbij we ons weer zeer welkom voelden bij de Maori. Met de lasagne als toetje van de dag maakte het de dag helemaal compleet. Wow wat keken we daar naar uit, na een half jaar weer een keer een échte ovenmaaltijd!

Net na zonsopgang stonden we alweer naast ons bed. Tijd om een klim te maken naar de meest oostelijke vuurtoren van Nieuw-Zeeland. Daar wachtte ons na 800 treden, naast alweer een prachtig uitzicht, ook veel wind. Heerlijk zo uitwaaien in de ochtend. We reden verder naar ons hostel. Deze lag in een baai, ver van de weg af. De zee was op het eerste gezicht niet zo ruw, maar Sander werd door elke golf omver gegooid. Goed vermaak. De rest van de dag met de groep gerelaxed, wat uiteindelijk voor een kampvuur en met een spelletje ‘Wie ben ik?’ eindigde.

De laatste dag met deze groep reden we weer terug richting Rotorua. Rondom en in dit stadje is de aardkorst niet zo dik en daardoor zijn er veel natuurlijke, kokendhete modderbaden waar de zwaveldampen uit op opstijgen. In de baden kan het wel 100 graden Celsius worden. Het is dan ook levensgevaarlijk om te dichtbij te komen. In de middag een heerlijk wandeling door het stadje gemaakt, waarbij wij ons nog goed de rotte eieren lucht kunnen herinneren, de zwaveldampen. Toch een grappig verschijnsel wel, want soms leek het net of er overal op straat waterkokers aanstonden. Daarnaast is Rotorua ook bekent vanwege de Maoricultuur. Zo is er in dit stadje ook een klein Maori dorpje, waar Maori betaald worden om daar te leven. Een beetje wrang dus, maar het levert wel een mooi kerkje en een aantal prachtige andere gebouwen op.

Als je aan Nieuw Zeeland denkt, denken veel mensen ook aan Lord of the Rings. Een bezoek aan Hobbiton, het dorp waar de Hobbits uit de film wonen, konden we dan ook niet overslaan. Een uurtje van Rotorua in het plaatsje Matamata ligt dit filmdorpje, welke alleen met een tour te bereiken is. Waar het land eerst ‘farmland’ was, verdient het nu zijn geld met deze tours. Na een kleine rit door het heuvelachtige gebied dat vol met schapen staat verscheen daar opeens het dorpje. Tientallen Hobbitdeuren van groot naar klein, met schattige kruidentuintjes en waslijnen. Om de Hobbits kleiner te laten lijken liggen er bijvoorbeeld extra grote groenten en voor onder andere Gandalf zijn andere rekwisieten weer kleiner gemaakt. Zelfs om het hekwerk ouder te laten lijken gebruikte ze een yoghurtmengsel. Na afloop kregen we een biertje in de ‘Green Dragon’. Super leuk om over deze filmset te lopen.

Vrijdag was DE DAG!: Vanuit Rotorua reden we naar Taupo. Taupo is prachtig omdat het een kratermeer heeft dat zo groot als Singapore is. Vanuit Taupo kun je bij goed weer ook de bergen van de Tongariro Alpine Crossing zien. Al met al een prachtig uitzicht om ook eens van een andere kant te bekijken en dat hebben we dan ook gedaan. Om 16:00 uur werden we met een limousine opgehaald om naar een skydive center te gaan! Na een veiligheidsinstructie werden we voorgesteld aan onze instructeurs. Jorinde werd gekoppeld aan de Duitse Ronny die zijn lolbroek aan had. En Sander werd gekoppeld aan Hans die in de zomer op Texel woont. De instructeurs hielpen ons in onze overall en tuigje, zodat we veilig aan hun gekoppeld konden worden. Daarna spraken we door wat we gingen doen. Met een roze vliegtuigje en 3 andere skydivers werden we in 20 minuten naar 15.000ft gevlogen. Daar zou de deur openen, zodat we onze skydive konden maken, dit betekent dat je een vrije val maakt van één minuut, waarbij je tegen de 200 km/h bereikt. Vervolgens klapt op 5000ft de parachute open, zodat we van het prachtige uitzicht konden genieten. Tijdens het wachten op de groep voor ons steeg de spanning. Sander werd stiller en stiller en concentreerde zich vooral op zichzelf, maar ondertussen hadden we er ook heel veel zin in. Eenmaal in het vliegtuig werden we geïnterviewd en gefilmd, zodat we alles aan jullie thuis kunnen laten zien. Eenmaal op 15.000ft vlogen we flink boven de wolken. De deur ging open. Vervolgens sprongen we dwars door de wolken heen wat ook wel weer grappig was om mee te maken. De aarde kwam dichter en dichterbij, maar we hadden genoeg tijd om te genieten. Wauw, wat was ook dit weer een top ervaring! Eenmaal beneden allebei een enorme kick natuurlijk en ondanks dat Sander riep op de video dat hij het nooit, maar dan ook nooit meer zal doen denkt hij nu al na over een volgende keer.

Zaterdag reden we met Stray naar Blue Duck Station, vanaf Taupo gezien aan de andere kant van het meer. We kwamen aan in een heuvelachtig gebied op een grote boerderij waar duizenden koeien en schapen leven. Helaas kon de boerderij niet meer alleen rondkomen van de schapen, omdat deze worden bedreigd en gegeten door andere diersoorten die deze schapen opeten. Door rond en om de boerderij toeristen activiteiten te laten ondernemen, kunnen ze kooitjes plaatsen voor de ratten en wilde katten. Daarnaast proberen ze ook de natuur hun werk te laten doen, zoals het behouden van bomen zodat de rivier waarin de zeldzame Blue Duck leeft schoon en leefbaar blijft. Met een kano hebben we de rivier en deze natuur verkent. Stroomafwaarts en met af en toe een stroomversnelling. Terug hadden we luxe vervoer: een jetboot. Waar we met de kano twee uur over 11 kilometer deden, waren we nu in een kwartier terug.

Vandaag zijn we aangekomen in Auckland. We hebben nog iets meer dan een week te gaan waarin we weer optimaal zullen genieten. We kijken er nu al weer naar uit.

De video’s van de skydive zijn al in het bezit van onze ouders, mocht je dit ook graag willen zien laat het ons dan weten dan kunnen we deze even naar jullie opsturen.